Jr 26,7-11

ZAPOWIEDŹ ZBAWIENIA DLA IZRAELA I JUDY
Mowa w świątyni i jej następstwa
26 7 Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pańskim. 8 Gdy zaś Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co mu Pan nakazał głosić całemu ludowi, prorocy <i cały lud>* pochwycili go, mówiąc: «Musisz umrzeć! 9 Dlaczego prorokowałeś w imię Pana, że się z tym domem stanie to, co z Szilo, a miasto to ulegnie zniszczeniu i pozostanie niezamieszkałe?» Cały lud zgromadził się dokoła Jeremiasza w domu Pańskim. 10 Gdy przywódcy judzcy usłyszeli te słowa, wyszli z pałacu królewskiego do domu Pańskiego i zasiedli u wejścia Bramy Nowej w domu Pańskim*. 11 Wtedy kapłani i prorocy zwrócili się do przywódców i do całego ludu tymi słowami: «Człowiek ten zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw temu miastu*, jak to słyszeliście na własne uszy».


Przypisy

26,8 - Prawdopodobnie dodatek w celu harmonizacji z w. 16.
26,10 - W ważniejszych sprawach spory sądowe rozstrzygał król lub jego pełnomocnicy. Miejscem rozpraw była brama miejska lub brama świątyni.
26,11 - Miasto uważano za nietykalne, a proroctwa zapowiadające jego zdobycie i zniszczenie - za bluźnierstwo. Podobne zarzuty stawiano Jezusowi w czasie procesu: Mt 26,61n; Mk 14,58; (J 2,19).

Zobacz rozdział